Esquecer ata esvaecer é un proxecto artístico que se presenta na Rede Museística de Lugo. É a continuación de Faltarme el suelo, un proxecto que pretende poñer en contacto, a través das obras expostas, os traumas familiares non elaborados e xerados pola Guerra Civil Española.

O motivo deste proxecto foi o encontro coas camisas do avó, morto na guerra, que sacou á luz a historia familiar. Un tema do que nunca se falaba. É por iso que agora, ao atopar estas pezas do pasado, asalta a dúbida de como chegamos a estar tan illados desa parte tan importante de nós mesmos. Esta desconexión entre o pasado e o presente, unida ao non nomeado pero latente na nosa historia persoal, é o que motiva este traballo.

O título alude ao esquecemento e ao esvaecemento dos recordos, no sentido da perda da transmisión de acontecementos. Con eles pérdese a posibilidade da restitución desa parte de nós mesmos, do coñecemento de saber como estamos constituídos.

Tamén se refire á morte da xeración que o viviu e dxs fillxs que están a piques de desaparecer. Mortos dúas veces, na guerra e na represión coa imposición do silencio e a desmemoria.

A construción simbólica do exposto elabórase mediante o enfrontamento que supón a caída do mundo no que se vivía. Un mesmo corpo que golpea as súas mans, a dereita contra a esquerda.

 O corpo construído unhas veces con tecidos como feltro ou xerseis xa elaborados e outras veces coas propias camisas do avó. Un corpo tenso e esgotado, que se arrastra polo chan e que ten as extremidades inseridas no formigón. As mans apresadas e a voz afogada, o meu pesar, abatida, de esguello, a espera, son algúns dos títulos das pezas que conforman ‘Esquecer ata esvaecer’. Unha reconstrución subxectiva que agarda escondida nos caixóns á espera de frear o triunfo da desactivación que logrou o esquecemento.

Ofelia Cardo

Estudos de Belas Artes nas universidades de Valencia e Pontevedra. Profesora na EASD, Escola de Arte Superior e Deseño, Antonio Faílde Ourense. Beca 12miradas::Riverside, Taller con Joan Fontcuberta. Biennal de Mislata Miquel Navarro 2018, Premis d´Art Públic. Mislata, Valencia.

Realizou diferentes exposicións individuais como: Faltarme el suelo, Librería Contrabandos, Madrid, 2018. Lastrar los ojos, Fundación Antonio Pérez, Cuenca, 2017. Soplo roto, Take Away Contemporany Art, Peñiscola, Castellón, 2015. A un lado e a outro, Museo Municipal de Ourense, 2013. Cuerpo domado, Centro Cultural Diputación de Ourense, 2009. Mostra joves creadors de L´horta, Quart de Poblet, Valencia, 2001, El árbol caído, Centro cultural de Mislata, Valencia 2000, Vegetando, Librería Eixo. Ourense, 2000.

Martes a venres: 11 a 14 e 17 a 20 h.
Sábados, domingos e festivos: 12 a 14 e de 17 a 20 h.

Entrada gratuíta